Γυναίκα, όταν ήμουν 15 ετών…
Καλοκαίρι του 2019, σε αστικό λεωφορείο της πόλης μου. Είχα πάει με κάτι φίλους μου να πάρουμε δώρο στο αγόρι μου για τα γενέθλιά του. Εκείνοι βρήκαν θέσεις, εγώ έμεινα όρθια. Φορούσα ένα φαρδύ σορτς, συγκεκριμένα αντρική βερμούδα. Το λεωφορείο είχε αρκετό κόσμο, δεν είχα οπτική επαφή με τους φίλους μου. Κάποιος «κύριος» γύρω στα 40-45 ήρθε και άρχισε να τρίβεται στα οπίσθια μου. Το λεωφορείο όπως είπα και πριν ήταν γεμάτο. Έτσι, σε κάθε σταμάτα-ξεκίνα όσο και αν προσπαθούσα να απομακρυνθώ εκείνος συνέχιζε να κολλάει πάνω μου. Δεν μπορούσα να μιλήσω ή να αλλάξω θέση, είχα παγώσει, φανταζόμουν ότι δεν θα με πιστέψουν οι υπόλοιποι επιβάτες, ότι μπορεί αυτός να με χτυπήσει ή να με πάρει από πίσω όταν κατέβω και να γίνει κάτι χειρότερο ακόμα και ότι θα με κορόιδευαν για το ότι το φαντάζομαι λόγω της πολυκοσμίας στο λεωφορείο. Εν τέλη, ο «κύριος» εκσπερμάτωσε στο παντελόνι του και στην επόμενη στάση κατέβηκε κλείνοντας μου το μάτι…