Γυναίκα, όταν ήμουν 17 ετών…
Ήταν ο τύπος με τον οποίο είχα σχέση. Ξεκίνησε με το να κατηγορεί τους φίλους μου ακόμη και την οικογένεια μου, κάνοντας με να πιστέψω πως με αγαπάει πολύ και με απομάκρυνε από όλους. Ήμασταν 17 τότε, κι εγώ δεν είχα κάποια σεξουαλική εμπειρία πριν. Με πίεζε ψυχολογικά να κάνουμε σεξ, λέγοντας μου π.χ. ότι θα βρει κάποια άλλη πιο έτοιμη, γιατί ήμασταν 5 μήνες μαζί και δε μπορούσε να περιμένει άλλο. Δεν ήμουν καθόλου έτοιμη ψυχικά και σωματικά, αλλά ενέδωσα στον ψυχολογικό εκβιασμό, χωρίς να ξέρω ότι τον βιώνω. Τον ενδιέφερε ο εαυτός του και μόνο, αλλά δεν είχα ιδέα τότε. Θεωρούσα ότι κάπως έτσι είναι και φταίω εγώ που δεν το ευχαριστιέμαι. Κάποια φορά ενώ ήμασταν σπίτι του, αρνήθηκα να κάνω σεξ μαζί του, και τσακωθήκαμε γι’ αυτό. Με έβρισε και με χτύπησε. Μετά μου ζήτησε συγγνώμη και είπε πως δε θα ξαναγίνει. Τον πίστεψα. Κάποια άλλη φορά με παράτησε μόνη μου στα σκοτάδια επειδή θύμωσε με εμένα για κάποιο λόγο, και σηκώθηκε και έφυγε με το μηχανάκι του. Πήρα ταξί και μας ακολουθούσε από πίσω. Όποτε θύμωνε θεωρούσε πως μπορεί να ξεσπάσει σε εμένα, με αποκορύφωμα να πει κάποια κάποια βαριά βρισιά για την μητέρα μου και τον χαστούκισα για πρώτη φορά. Με χαστούκισε με όλη του τη δύναμη για αυτή την πράξη. Όταν βρήκα τη δύναμη να φύγω από αυτή τη σχέση, προσπάθησε να βγει ο πληγωμένος της υπόθεσης, κάνοντας τους φίλους του να πιστέψουν πως ήμουν η κακιά γκόμενα που δεν εκτιμά την αγάπη του, που με τόσα δακρύβρεχτα γράμματα μου εξέφραζε, αφού πρώτα με είχε χτυπήσει ή βρίσει χυδαία. Δυστυχώς δεν μίλησα σε κανέναν τότε. Ήθελα απλά να ξεχάσω την φρίκη, γιατί πριν τον γνωρίσω ένιωθα δυνατή και πίστευα πως μπορώ να αγνοήσω ό,τι συνέβη σαν μία παλιά κακιά εμπειρία.