Γυναίκα, όταν ήμουν 14 ετών…
Εκείνο το καλοκαίρι είχαμε περάσει κάποιες μέρες σε ένα μικρό νησί και τρώγαμε συχνά σε μια συγκεκριμένη ταβέρνα πάνω στο μικρό λιμανάκι του νησιού, οπότε οι γονείς μου είχαν γνωριστεί με τον ιδιοκτήτη. Θυμάμαι ένα συγκεκριμένο βράδυ να τρώμε μεγάλη παρέα κ ήρθε να κάτσει μαζί μας, όμως επειδή δεν χωρούσε μου είπε να σηκωθώ, να κάτσει κ να κάτσω πάνω του, κάτι που έκανα από καθαρά αμηχανία. Άλλωστε ήταν στην ηλικία του πατέρα μου, δεν θεώρησα ότι ήταν κάτι πονηρό. Όμως μετά από λίγα λεπτά αισθάνθηκα τα χέρια του πάνω στα μπούτια μου, να μου τα χαϊδεύει κ την λεκάνη του να κουνιέται ρυθμικά κ διακριτικά και φυσικά την στύση του. Ένιωσα αηδία όμως ντράπηκα τόσο πολύ που έμεινα ακίνητη, σαν στήλη άλατος. Δεν συνεχίστηκε για πολύ γιατί δεν τον έπαιρνε άλλωστε μπροστά σε τόσο κόσμο αλλά δεν το έχω πει ποτέ σε κανέναν. Στα 14 ήμουν πολύ αθώα, δεν ήξερα πως να αντιδράσω κ όλα αυτά τα χρόνια ένιωθα ντροπή που δεν αντέδρασα ή που δεν το είπα ποτέ στους δικούς μου.