Γυναίκα, όταν ήμουν 28-29 ετών…
Στις 11/01/2021 και λίγο μετά τις 12:00 μ.μ., μετά από τηλεφωνική πρόσκληση του καθηγητή κ. … στο σταθερό τηλέφωνο του εργαστηρίου ….., μετέβην στο γραφείο του. Συγκεκριμένα, στον ως άνω χώρο, ενώ συζητούσαμε κατ’ ιδίαν τις ερευνητικές υποχρεώσεις οι οποίες απέμεναν για την περάτωση της διδακτορικής μου διατριβής, εκείνος με αγκάλιασε. Δυστυχώς, δεν έμεινε σε αυτή την καθαυτή ανήθικη πράξη, αλλά συνέχισε, σέρνοντας το αριστερό του χέρι χαϊδευτικά κατά μήκος της πλάτης μου και προσπαθώντας να το εισχωρήσει σε βάθος εντός του παντελονιού μου, βγάζοντας, έτσι, την μπλούζα μου. Παράλληλα, με φίλησε στον λαιμό. Αμέσως μετά, ένιωσα να οδηγεί το χέρι του και προς το στήθος μου, και παρότι ήμουν σοκαρισμένη και παγωμένη, αφενός λόγω της φύσης του συμβάντος και αφετέρου λόγω της μακροχρόνιας και καθόλα άρτιας μέχρι την ως άνω στιγμή επιστημονικής συνεργασίας μας, βρήκα τη δύναμη να τον απωθήσω, φωνάζοντάς του «Όχι» και να απομακρυνθώ. Στη συνέχεια, κι ενώ τακτοποιούσα την μπλούζα μου μέσα από το παντελόνι, μου είπε «Μη με παρεξηγείς, άνθρωποι είμαστε και παρασυρόμαστε». Όλα τα παραπάνω έγιναν σε δευτερόλεπτα. Σαστισμένη, πήρα το σημειωματάριό μου από το γραφείο του, και κατευθυνόμενη προς την κλειστή καθ’ όλη τη διάρκεια της συνάντησής μας πόρτα, μονολογούσα αμήχανα και σε πλήρη σύγχυση: «Εγώ τώρα φεύγω. Θα είμαι στο εργαστήριο. Έχω δουλειά», αναφέροντάς του αμήχανα μια βλάβη σε ένα ψυγείο του εργαστηρίου. Περαιτέρω, τη στιγμή κατά την οποία έπιασα το πόμολο της πόρτας, άκουσα τον καθήμενο στο γραφείο του κ. …., να λέει πίσω από την πλάτη μου με πλήρη απάθεια: «Δεν πιστεύω να σε προσέβαλα». Έφυγα τρομαγμένη. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο κ. … με κάλεσε στο κινητό μου. Δίστασα να το σηκώσω, καθώς φοβόμουν ότι δεν θα είχε μόνο επιστημονική σχέση, και δυστυχώς επιβεβαιώθηκα.