Γυναίκα, όταν ήμουν 25-27 ετών…
Δέχθηκα κατά συρροήν σεξουαλικές παρενοχλήσεις από καθηγητή μου σε μεγάλο ωδείο της Αθήνας κατά τη διάρκεια κοντά 2 χρόνων. Αντιλαμβάνομαι πλέον εκ των υστέρων το πόσο χειριστικός υπήρξε αυτός ο άνθρωπος και πόσο δικαιολογημένο ήταν τελικά βάσει πολλών παραγόντων αλλά και ειδικότερα της περσόνας που κατάφερε να σφυρηλατήσει για τον εαυτό του στα μυαλά όλων του των μαθητών, το ότι δικαιολόγησα τα πάντα, έριξα το φταίξιμο πάνω μου και μου πήρε πάρα πολύ καιρό να αποδεχτώ αυτή τη κατάσταση γι’ αυτό που όντως ήτανε. Ήμουν 25 όταν τα χοντρά ξεκίνησαν, ήταν πάνω από 50. Ήταν καθηγητής, και μάλιστα επικεφαλής του προγράμματος σπουδών στο οποίο φοιτούσα, και ήμουν μαθήτρια. Ξεκινήσαμε απ’ το: “τέτοιο όμορφο κορίτσι δεν είναι ωραίο να βρίζει”, συνεχίσαμε με “συμβουλή” στο ότι δεν μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια: “παίξε το μουνάκι σου και θα κοιμηθείς σαν πουλάκι”, “τι γκομενάρα είσαι εσύ, θέλω να σε δαγκώσω” και άλλα τέτοια ωραία, και τελειώσαμε σε κανονικότατο φιλί στο στόμα χωρίς καμία αφορμή και δικαίωμα, τηλεφωνήματα καθ’ όλη τη διάρκεια ενός καλοκαιριού με προσκλήσεις στο σπίτι του με απόλυτα ξεκάθαρες προθέσεις (προσκλήσεις η οποίες με πάρα πολύ κόπο απορρίφθηκαν όλες) και χίιιλια δυο άλλα καλά τα οποία διήρκησαν έως και 1,5 χρόνο απ’ το φιλί και μετά, όσες φορές κι αν είπα “όχι” (λεξούλα η οποία δεν μπορώ να εξηγήσω το πόσο δύσκολο ήταν πάντα για μένα να λέω). Ευτυχώς δεν με ξανα-“άγγιξε”. Παραβίαζε τον προσωπικό μου χώρο συνεχώς, ερχότανε στο χώρο εργασίας μου και μου ζήταγε να του δώσω ένα “φιλάκι”. Νιώθω ότι χρειάζεται να γράψω βιβλίο προκειμένου να καταφέρω να αποδώσω την συμπεριφορά και την στρατηγική αυτού του ανθρώπου και το σε τι σκοτάδια βρισκόμουνα κι εγώ. Χρειάστηκε η μαρτυρία μιας συμφοιτήτριάς μου και η πρωτοβουλία της να μοιραστεί μαζί μου την αντίστοιχη εμπειρία της όχι μόνο για να μου περάσει έστω απ’ το μυαλό να μιλήσω κι εγώ γι’ αυτό αλλά για να αντιληφθώ και μόνο το τι μου είχε συμβεί και ότι είχα παρενοχληθεί σεξουαλικά και μάλιστα χοντρά.