Κορίτσι, όταν ήμουν 14 ετών…
Η εμπειρία μου είναι δημοσίευση γυμνών φωτογραφιών μου. Ήμουν 14 και είχα αρχίσει να μιλάω με ένα αγόρι που μου άρεσε μέσω μιας εφαρμογής. Μιλούσαμε ερωτικά και στέλναμε ο ένας τον άλλον φωτογραφίες. Μια μέρα αποφάσισε να διαδώσει τις φωτογραφίες μου, το έμαθα από παιδιά στο σχολείο που μου λέγανε πουτάνα και είχαν όλες τις φωτογραφίες μου. Όταν το έμαθα έπεσα από τα σύννεφα, προσπαθούσα να καταλάβω τι έκανα λάθος, οι κοπέλες μου λέγανε εσύ φταις που του τις έστειλες και όχι αυτός που τις διέδωσε, οι φωτογραφίες μου είχαν περάσει από όλα τα σχολεία της Αττικής και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα γι’ αυτό. Φοβόμουν μην το μάθει η οικογένεια μου και βγάλει άσχημα συμπεράσματα για μένα. Τα ψυχολογικά που δημιούργησε το συγκεκριμένο θέμα δεν μπορώ να περιγράψω. Είχα φτάσει σε σημείο αυτοτραυματισμού… πέρασε ο καιρός, έφτασα πρώτη λυκείου, κάπως καλύτερα τα πράγματα. Έμαθα από έναν καλό μου φίλο ότι κάποιοι συμμαθητές μου και παιδιά από το σχολείο βλέπουν εν ώρα μαθήματος γυμνές φωτο μου και άλλων κοριτσιών και επίσης κάθε φορά που φορούσαμε κολάν ή φόρμα ή κάτι εφαρμοστό μας βγάζανε φωτογραφίες. Επίσης οποίο καινούργιο παιδί ερχόταν στο σχολείο μας τα αγόρια τους έδειχναν τις γυμνές μου σε άτομα που δεν είχαν καν προλάβει να με γνωρίσουνε και τι άνθρωπος είμαι. Μαθαίνοντας όλα αυτά είπα αρκετά. Ήμουν σε πολύ συγχυσμένη κατάσταση και πήρα το θάρρος να πάω στο διευθυντή και του τα είπα όλα από την αρχή με ονόματα κλπ.. όταν του είπα όλα αυτά, μου κάνει δεν υπάρχει κάτι το οποίο μπορώ να κάνω όποτε καλύτερα να το αφήσω, έκανε «ανάκριση» σε κάποιους από αυτούς, ποτέ δεν ενημέρωσε τους γονείς τους για τις χυδαίες πράξεις τους, μόνο τους δικούς μου ενημέρωσε. Δεν δικαιώθηκα ποτέ για όλο αυτό που έγινε, πήρα την δύναμη να το κάνω και για το καλό άλλων κοριτσιών. Αυτό γίνεται σε πάρα πολλά σχολεία στην Ελλάδα και καταστρέφουνε ζωές κοριτσιών και την ψυχολογία τους. Καμία ανοχή, τα σχολεία να αντιμετωπίζουν τέτοιες πράξεις…