Πρόκειται για μία σειρά από φωτογραφίες που έχουν εκτελεστεί με την φωτογραφική τεχνική της Καλοτυπίας (Calotype) που στα αρχαία ελληνικά σημαίνει όμορφη εντύπωση, στην οποία βασίστηκε και ο τίτλος του έργου. Οι φωτογραφίες παραπέμπουν σε σκηνές βιασμού εξ’ ου και ο τίτλος ΚΑΚΟΤΥΠΙΕΣ.
Με βάση αυτή την τεχνική φωτογραφικής σχεδίασης και διαδικασία εκτύπωσης μια διάφανη επιφάνεια ή αλλιώς αρνητικό εκτίθεται έως ότου η εικόνα να είναι πλήρως ορατή. Στην συνέχεια το αρνητικό εκτέθηκε για περίπου άλλη μια ώρα στο φως για να παραχθεί το θετικό. Η έκθεση στο φως για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ή με πολύ έντονο φως, έχει σαν αποτέλεσμα ασαφή ή υπερφωτισμένη εικόνα.
Η εγκατάσταση εννοιολογικά κάνει αναφορά στην εφεύρεση της φωτογραφίας που είναι το χειροπιαστό αποτέλεσμα της καταγραφής της πραγματικότητας η οποία ακόμα και όταν είναι εκτεθειμένη στο φως για πολύ καιρό εξακολουθεί να φαίνεται. Στόχος του έργου είναι να θέσει ερωτήματα που αφορούν την δυσαναλογία ανάμεσα στον χρόνο παραγραφής της σεξουαλικής κακοποίησης και στην διάρκεια των επιπτώσεων που έχει μια τέτοια πράξη.