Γυναίκα, όταν ήμουν 17 ετών…
Ήταν η πρώτη μου δουλειά, ως σερβιτόρα. Το αφεντικό μου μαζί με έναν συνάδελφο μου στον χώρο καθημερινά έκαναν σχόλια για το σώμα μου, τις καμπύλες μου και οτιδήποτε άλλο σχετικό με σαχλά ερωτικά υπονοούμενα ακόμη και μπροστά σε πελάτες, οικογένειες και παιδιά. Μια μέρα φτάνοντας σχεδόν στο τέλος της βάρδιας μου, πηγαίνω να πάρω μια τελευταία παραγγελία από μια οικογένεια κι εκείνος καθόταν με την παρέα του σε ένα από τα διπλανά τραπέζια. Καθώς περπατάω απλώνει το χέρι του και με αγγίζει με δύναμη στα οπίσθια μου και γελάει με την παρέα του. Έφυγα από το μαγαζί και δεν ξαναγύρισα. Μου είπε ότι αν τολμήσω να πω τίποτα σε κανέναν θα δω τι έχει να γίνει. Ήταν η πρώτη φορά που μου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ένιωσα κενή και ανήμπορη να προστατέψω ή να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Ένιωσα άσχημα. Ένιωσα ντροπή που ήμουν σε αυτή την θέση. Μέχρι σήμερα όσες φορές το φέρνω στο μυαλό μου δεν έχω τα ίδια συναισθήματα. Νιώθω ντροπή για όσους γονείς ήταν εκεί στα τραπέζια και με κοιτάγανε μέσα στα μάτια και με λυπηθήκανε. Εγώ τους λυπάμαι που συνέχιζαν καθημερινά να πηγαίνουν με τα παιδιά τους σε ένα μαγαζί που μπροστά στα μάτια τα δικά τους και των παιδιών τους έγινε αυτή η πράξη, κι εκείνοι όχι δεν πήραν θέση να προστατέψουν εμένα ή όποιον άνθρωπο θα βρισκόταν στην θέση μου… αλλά τον τιμούν με την παρουσία τους. Πρόσφατα έμαθα ότι το πρώην αφεντικό μου θα γίνει πατέρας. Ευχαριστώ.