Γυναίκα, όταν ήμουν 18 ετών…
Η κολλητή μου μου πρότεινε να πάμε σε ένα Airbnb με τζακούζι που είπε ότι βρήκε. Κάποιοι φίλοι του πατέρα της το είχαν νοικιάσει αλλά δεν θα καθόντουσαν πολύ όποτε λέει της είπαν να μας το αφήσουν μετά μην πάει και χαμένο. Πάμε εκεί και δεν έχουν φύγει ακόμα, μην αγχώνεσαι μου λέει με ξέρουν με έχουν σαν κόρη τους, όπου να ναι θα φύγουν. Αλλάζω, βάζω μαγιό, μας ρωτάνε άμα πεινάμε λέμε οκει χαλαρές και παραγγέλνουν σούσι και κρασί τρώμε και θυμάμαι ότι αρχίζουμε και χαλαρώνουμε. Ο ένας από τους δυο αρχίζει με πλησιάζει, μεγάλος κύριος, φανερά να νιώθω αμήχανα, μην αγχώνεσαι μου λέει. Δεν μπορώ να θυμηθώ καθαρά τις στιγμές για να τις περιγράψω μόνο αποσπασματικά σαν να βλέπω σκηνές κάποιας ταινίας. Δεν ξέρω άμα ευθύνεται ότι είχα πιει κρασί ή το σοκ. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι με ρώτησε μόλις τελείωσε άμα ήθελα να ρουφήξουμε τίποτα, είχε μαζί του και απάντησα όχι δεν κάνω τέτοια. Η κολλητή μου ανέβηκε μετά από λίγο, μάζεψα τα πράγματα και έφυγα. Δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε που πήγα ούτε πως ξεκίνησε όλο αυτό, μόνο αηδιαστικές εικόνες. Δεν ξαναμιλήσαμε για αυτό ποτέ. Ο συγκεκριμένος με βρήκε στο ινσταγκραμ και μου έστειλε και μήνυμα κιόλας αλλά μόλις διαπίστωσα ποιος είναι τον μπλόκαρα. Δεν έχω στοιχεία για να τον καταγγείλω και είναι και γιατρός με γνωριμίες. Το έχω αφήσει πλέον πίσω μου αλλά είναι κάτι που δεν μπορώ όντως να πιστέψω ότι μου έχει συμβεί.