Γυναίκα, όταν ήμουν 12-14 ετών…
Θέλω να αναφέρω ένα περιστατικό για τα 3 απαίσια χρόνια του Γυμνασίου. 3 χρόνια όπου έχω αποβάλει οποιαδήποτε ανάμνηση. Ξεκινάει με το ότι για 3 χρόνια είχα έναν «κολλητό», έτσι νόμιζα βασικά. Εγώ έδινα τα πάντα για αυτόν και δεν έφερνα αντίρρηση. Ο κολλητός αυτός κάπου στα μισά της Α Γυμνασίου άρχισε να αγγίζει σημεία του σώματος μου, στην αρχή δεν έλεγα κάτι γιατί νόμιζα ότι ήταν φυσιολογικό. Αυτό συνεχίστηκε για κάθε μέρα σχεδόν επί τρία χρόνια. Όταν κάποια στιγμή δεν ήθελα να με αγγίζει μου είπε ότι δεν υπάρχει αυτό που λέω κ θέλω δεν θέλω είμαι υποχρεωμένη να το δεχθώ λέγοντας μου ότι έτσι κάνουν οι φίλοι. Μου έλεγε να τον αγγίζω και εγώ άμα θέλω αλλά δεν ήθελα. Κάποια στιγμή στην Β Γυμνασίου είχα νευριάσει επειδή δεν μου άρεσε αυτό που συνέβαινε και του μίλησα με απότομο ύφος. Δεν με άκουσε, συνέχισε να το κάνει ώσπου τον βάρεσα για να φύγω. Εκείνη την στιγμή με τραβάει από τα μαλλιά και αρχίζει να με χτυπάει λέγοντας ότι θα το μετανιώσω αυτό, πως είναι αγόρι, έχει ανάγκες και εγώ φταίω γιατί είμαι κορίτσι και προκαλώ. Έλεγε ότι είμαι γυναίκα και πως ο ρόλος μου σε αυτή την κοινωνία είναι να υπηρετώ τους άντρες χωρίς να αντιμιλάω. Κάθε φορά που τολμούσα να φέρω αντίρρηση έτρωγα ξύλο.