Γυναίκα, όταν ήμουν 15 ετών…
Ήμουν τρίτη Γυμνασίου, όταν για πλάκα ήθελα να δω πως είναι μια σχέση όταν όλοι οι φίλοι γύρω μου είχαν. Γνωρίζω μέσω φίλων ένα παιδί 2 χρόνια μεγαλύτερο μου, βγαίναμε όλοι μαζί, αυτός από ένα χωριό λίγο πιο μακριά από την πόλη μου. Μιλάγαμε με μηνύματα και μου λέει να είμαστε μαζί, για πλάκα εγώ λέω ναι. Είχαμε ιντερνετική σχέση καθώς 2 μήνες που ήμασταν μαζί δεν μπορούσε να έρθει, οπότε το μόνο που κάναμε ήταν να μιλάμε από μηνύματα. Όταν κλείσαμε 2 μήνες βγήκαμε οι δυο μας για πρώτη φορά. Τότε κατάλαβα ότι δεν μου αρέσει γιατί δεν είχαμε κανένα κοινό και πως όλα τα μηνύματα ήταν λες και μίλαγα με άλλον άνθρωπο. Κάναμε βόλτες και πήγαμε σε ένα στενό της πόλης μου. Άρχισε να με φιλάει ενώ του είχα ξεκαθαρίσει ότι τελικά δεν μου αρέσει και πως καλύτερα να μείνουμε φίλοι, λέγοντάς μου ότι πρέπει να τον φιλήσω γιατί ίσως κάτι αλλάξει. Το έκανα αλλά δεν άλλαξε κάτι και το κατάλαβε. Τότε ξεκούμπωσε το τζιν μου, κατέβασε το δικό του και μου έλεγε ότι ένα φιλί δεν φτάνει, πρέπει να γίνουν αλλά πράγματα. Άρχισε να με αγγίζει πάνω και μέσα από το εσώρουχο μου και εγώ άρχισα να ουρλιάζω φωνάζοντας όχι. Δεν πτοήθηκε, παρ’ όλα αυτά όντας 2 χρόνια μεγαλύτερος μου, μου έκλεισε το στόμα. Είχε ήδη όπως προείπα κατεβάσει το παντελόνι του και ήθελε να το κάνουμε.. εγώ έκλαιγα και δεν έπαιρνα καλές αναπνοές γιατί μου κράταγε το στόμα με αποτέλεσμα να νιώθω ότι ζαλίζομαι. Δεν κατάλαβε βέβαια κάτι, γιατί τότε άρχισε να με βαράει λέγοντας μου χυδαία πράγματα όπως το γιατί δεν είμαι υγρή για αυτόν. Ξαφνικά άκουσα βήματα και βρήκα όλο το θάρρος να του δαγκώσω το χέρι και να αρχίζω να φωνάζω. Πέρναγε ένας παππούς ο οποίος ήρθε και έκανε φασαρία λέγοντας του να με αφήσει γρήγορα. Εκείνη τη στιγμή ένιωθα πολύ χαρούμενη που βρέθηκε αυτός ο άνθρωπος εκεί πέρα μου, μου έσωσε την ζωή. Να αναφέρω ότι ήταν μεσημέρι σε σχετικά κεντρικό στενό.