Γυναίκα, όταν ήμουν περίπου 14 ετών…
Όταν πήγαινα στην Α’ Γυμνασίου ξεκίνησε να με παρενοχλεί ο ιερέας που με εξομολογούσε, ο οποίος ήταν και θείος μου. Είχε πείσει την μητέρα μου ότι πρέπει να γίνει πνευματικός μου, έτσι κατάφερε να με ξεμοναχιάζει και να με ελέγχει. Έτρεμα την ώρα της εξομολόγησης, την ώρα που θα έπρεπε εγώ να είμαι μόνη μου με αυτόν. Η εξομολόγηση περιλάμβανε πάντα ερωτήσεις σεξουαλικού περιεχομένου από αυτόν, αγγίγματα, χαϊδέματα κ.ά. Σε κανέναν δεν είχα πει τι μου έλεγε και τι μου έκανε αυτός ο ιερέας. Ο ιερέας μου έλεγε ότι, οτιδήποτε γίνεται ή λέγεται κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης είναι ιερό και ότι δεν πρέπει να το ξέρει κανένας άλλος πέραν από εμένα, αυτόν και τον Θεό. Η παρενόχληση αυτή κράτησε για πολλά χρόνια, μέχρι που έφυγα μακριά για να σπουδάσω, και κάπως έτσι γλύτωσα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι γλύτωσαν τα υπόλοιπα κορίτσια που βρέθηκαν στον δρόμο του. Άργησα να μιλήσω. Μετά την μαρτυρία της κας Σοφίας Μπεκατώρου βρήκα το κουράγιο να πω στην οικογένεια μου ότι με παρενοχλούσε σεξουαλικά, ο ιερέας. Στη συνέχεια παρά τον φόβο που ένιωθα, βρήκα το θάρρος και τη δύναμη να τον καταγγείλω στις Αρχές.