Γυναίκα, όταν ήμουν 17 ετών…
Ήμουν 17 χρονών, μαθήτρια της Γ’ Λυκείου. Ήμουν στην πρώτη δέσμη και έκανα μαθήματα προετοιμασίας σε μικρά γκρουπάκια. Είχα χάσει ένα μάθημα Χημείας λόγω ασθένειας και με κάλεσε ο καθηγητής μου ένα Σάββατο στο γραφείο του για να το αναπληρώσω. Ήμασταν μόνοι μας στο γραφείο του. Κάποια στιγμή όπως καθόμασταν δίπλα-δίπλα και μου έκανε μάθημα, με πλησίασε ξαφνικά, κόλλησε το στόμα του στο δικό μου και μου έχωσε βίαια τη γλώσσα του μέσα στο στόμα μου. Ενστικτωδώς τραβήχτηκα προς τα πίσω. Πάγωσα, δεν ήξερα τι να κάνω και τι να πω. Τελικά δεν είπα τίποτα. Ούτε αυτός. Ευτυχώς δεν συνέχισε… Συνέχισα τα μαθήματα μαζί του (μόνο με τα άλλα παιδιά του γκρουπ φυσικά) έως τις πανελλήνιες, χωρίς κανείς από τους δυο μας να κάνει ποτέ καμία νύξη. Δεν το είπα ούτε στους γονείς μου, ούτε σε κανέναν. Μου πήρε 25 χρόνια να το αναφέρω πρώτη φορά στο φιλικό μου περιβάλλον. Σημειωτέον, ο καθηγητής ήταν 70 χρονών περίπου, κανονικός “παππούς” για εμένα τότε. Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα, είναι πόση αηδία ένιωσα.