Γυναίκα, όταν ήμουν 26 ετών…
Οι συνάδελφοι μου είχαν κανονίσει μια βραδιά και λόγω του ότι δεν είχα αυτοκίνητο, ένα συνάδελφος με πήγε στο μαγαζί που βρεθήκαμε. Προσωπικά δεν πίνω, ήπια ένα ποτό, αλλά με ζάλισε. Εκείνος ήπιε αρκετά, και δεν ήθελα να γυρίσω μαζί του, γιατί είμαι φοβιτσιάρα. Όμως δεν υπήρχε κανένας άλλος, και ήμασταν μακριά, και δεν είχα και αρκετά χρήματα επάνω μου. Τον έβαλα να μου υποσχεθεί ότι δεν θα τρέχει, αλλά πήγαινε λίγο στραβά. Όταν φτάσαμε σπίτι μου με παρακάλεσε να ανέβει επάνω να πιει ένα καφέ γιατί δεν ένιωθε καλά. Εγώ δεν ήθελα και του το είπα εμμέσως αλλά επέμενε και ντράπηκα. Τότε έμενα σε γκαρσονιέρα. Κάθισε στον καναπέ και πήγα να του φτιάξω καφέ φορώντας ακόμα το παλτό μου, για να καταλάβει ότι δεν ήτανε επίσκεψη κανονική. Ότι έπρεπε να φύγει. Όταν πήγα στο δωμάτιο, είχε αποκοιμηθεί και δεν ξυπνούσε με τίποτα. Ο καναπές ήταν διπλό κρεβάτι από αυτά που τραβάς το δεύτερο από κάτω. Αναγκαστικά λοιπόν, τράβηξα το από κάτω κρεβάτι, το πήγα στην άλλη άκρη του δωματίου για να μην είμαι κοντά, φόρεσα πιτζάμες, ενώ συνήθως δεν φορούσα και ξεράθηκα. Έχω συνήθως πολύ ελαφρύ ύπνο, ξυπνάω με το παραμικρό, ακόμα κι αν έχω πιει. Εκείνη τη μέρα ξύπνησα ενώ ήταν μέσα μου. Μέχρι να καταλάβω τι έγινε, σηκώθηκε, ντύθηκε, μου είπε θα τα πούμε στην δουλειά, και έμεινα να κοιτάω την πόρτα. Προσπαθούσα να καταλάβω πότε του έδωσα λάθος εντύπωση. Μου πήρε καιρό να καταλάβω ότι ήταν βιασμός. Ήμουν μικρή και στο μυαλό μου, βιασμός, ήταν βία, ξύλο, άγνωστος. Και τότε δεν υπήρχε η έννοια συναίνεσης. Όμως με τρώγε, δεν μπορούσα να το ξεπεράσω, κάτι με ενοχλούσε, Και κάποια στιγμή όταν το είδα από τη δική του πλευρά κατάλαβα τι είχε γίνει. Ήμουν αναίσθητη. Με έγδυσε ενώ ήμουν αναίσθητη. Μπήκε μέσα μου ενώ ήμουν αναίσθητη. Δεν ξέρω αν μου έριξε κάτι στο ποτό, αλλά αν το κάνε, το κάνε και σε άλλες, γι’ αυτό το γράφω.