Γυναίκα, όταν ήμουν 17-18 ετών…
Η εμπειρία μου έχει να κάνει με περιστατικό εξουσιαστικής βίας από το πρώην αγόρι μου όταν ήμουν στην ηλικία των 17-18. Με περνούσε 5 χρόνια. Μετά από κάποιο καιρό βρήκα το θάρρος να του πω να χωρίσουμε. Δεν μπορούσε να το δεχτεί! Ξεκίνησε να έρχεται Αθήνα από τη Θεσ/νίκη χωρίς να μου το πει, να μαθαίνει για τις ώρες που έχω μάθημα στη σχολή και να έρχεται να με στριμώχνει στις τουαλέτες λέγοντάς μου ότι κατέβηκε γιατί θέλει να με γ**** μία τελευταία φορά.. ακόμη και με το ζόρι. Εμφανιζόταν μπροστά μου από το πουθενά, στην εστία που έμενα και απαιτούσε να μείνει μαζί μου. Με φώναζε π****όταν αρνιόμουν όσα ζητούσε. Ενώ έχουμε χωρίσει, αυτό-προσκαλέστηκε σε διακοπές που είχα κανονίσει με κοινή φίλη. Ένα βράδυ ήμασταν στην πλατεία του χωριού. Με κοιτάει και μου λέει ήρεμα.. ‘’έλα λίγο μαζί μου να μιλήσουμε’’. Με πήγε στο ακριβώς επάνω από την πλατεία στενό, το οποίο σε αντίθεση με την βαβούρα της πλατείας, ήταν απολύτως σκοτεινό και ήσυχο. Ξεκίνησε με την φράση ‘’Σου είπα να φύγεις παλιό π* τι κάνεις ακόμα εδώ’’ και η επόμενη κίνηση ήταν να σηκώσει έναν φακό που κρατούσε και να με σημαδέψει στο κεφάλι. Από εκεί και πέρα.. θυμάμαι τις μπουνιές και τις κλωτσιές του – με χτυπούσε μόνο στο κεφάλι – την μανία του, να με ακούει να ουρλιάζω και να χτυπάει ακόμα περισσότερο. Δεν έβλεπα γιατί από το αίμα τα μάτια μου είχαν κλείσει. Έβγαζα απλά κραυγές ελπίζοντας κάποιος να με ακούσει. Μα πόσο τυχαίο… από όλες τις οικοδομές τριγύρω πρέπει να έλειπαν όλοι οι κάτοικοι, γιατί κανείς δεν βγήκε να δει τι συμβαίνει. Μέχρι που επιτέλους εμφανίστηκε ένα παλικάρι, το οποίο δούλευε σε μία από τις ταβέρνες της πλατείας και με είχε ακούσει να φωνάζω.. το μόνο που χρειάστηκε να κάνει ήταν να βγάλει μια φωνή, ένα ‘’Ε!’’ και να κάνει τον παρ’ ολίγον δολοφόνο μου να σταματήσει. Σε εκείνο το σημείο βρήκα τη δύναμη να συρθώ για να ξεφύγω. Κατέληξα στο νοσοκομείο.. ήρθε κ εκεί κ συνέχισε να με απειλεί. 12 χρόνια μετά και τον βλέπω ακόμα στον ύπνο μου. Σήμερα θέλω να μάθουν όλοι τι μου έχει κάνει.