Γυναίκα, όταν ήμουν 9-11 ετών και 17 ετών…
Τα πάντα για το συγκεκριμένο περιστατικό(α) υπάρχουν σαν μια θολή ανάμνηση, λόγω της ηλικίας μου τότε. Θυμάμαι τον ξάδερφό μου (με τον οποίο δεν υπάρχουν πια επαφές) να με κοιτάζει ενώ κάνω μπάνιο σαν παιδάκι με την θεία μου. Την θεία μου να με πλένει με παράξενο τρόπο, αγγίζοντάς με παραπάνω από όσο θα έπρεπε. Αργότερα, σε άλλη περίσταση, τον θυμάμαι να με αγγίζει στα γεννητικά μου όργανα ενώ καθόμασταν στο καναπέ. Άρχισα να κλαίω αλλά δεν ήξερα τι συνέβαινε οπότε το κράτησα μυστικό λόγω ντροπής. Η τρίτη περίσταση ήταν όταν παίζαμε σκοτεινό δωμάτιο. Φοβόμουν, αλλά αφού ήμασταν παρέα δέχτηκα. Άρχισε πάλι να με αγγίζει χωρίς να το θέλω και εγώ προσπάθησα να τον χτυπήσω, για να φύγει από πάνω μου. Η επόμενη ιστορία πιστεύω ήταν και η πιο τρομακτική. Ήταν αυτός και ο φίλος του, και χωρίς να το καταλάβω είχαν κλειδώσει την πόρτα. Ήμουν τόσο φοβισμένη και προσπάθησα να τους χτυπήσω, μέχρι που ευτυχώς μπόρεσα να φύγω. Δεν έγινε κάτι τότε, αλλά ο φόβος μου ήταν πολύ μεγαλύτερος επειδή ήταν δύο άτομα. Μετά από αυτά τα περιστατικά θυμάμαι την παιδική μου ηλικία να αλλάζει εντελώς. Νομίζω ότι δεν μπόρεσα να χαμογελάσω ‘πραγματικά’, αληθινά, μέχρι τα 17 μου. Στα 17 μου, το αγόρι με το οποίο είχα κάποιο φλερτ, προσπάθησε να με ‘πείσει’ να έχουμε κάποια σωματική επαφή. Εγώ, παρόλο που δεν ήμουν έτοιμη, ενέδωσα λόγω της πίεσής του. Επειδή ήταν επώδυνο, του είπα να σταματήσει και αυτός δεν σταμάτησε. Έπρεπε να τον χτυπήσω για να φύγει από πάνω μου. Μετά από εκείνη την στιγμή δεν του ξαναέδωσα σημασία και έκοψα τις επαφές μαζί του. Δεν ήταν βιασμός αρχικά, παρόλα αυτά αν είχα παγώσει και δεν τον χτυπούσα, εκείνη την στιγμή θα μπορούσε να γίνει. Εκείνη ήταν κάπως η «πρώτη μου φορά».