Γυναίκα, όταν ήμουν 40 ετών…
Αποφάσισα να κάνω μια αισθητική επέμβαση στο πρόσωπο. Στο πρώτο ραντεβού με τον γιατρό, μου έκανε ερωτήσεις για την προσωπική μου ζωή και με κοίταζε πολύ έντονα. Η επόμενη φορά που τον είδα ήταν στο χειρουργείο. Λίγο πριν με πάρει ο ύπνος από την αναισθησία, μου έκανε ερωτήσεις προσωπικού και σεξουαλικού περιεχομένου μεταξύ σοβαρού και αστείου. Κατά τη διάρκεια των μετεγχειρητικών επισκέψεων στην ιδιωτική κλινική, μου έκανε διάφορα κομπλιμέντα και προτάσεις. Παράλληλα, αυτοθαυμαζόταν και έλεγε ότι θα μείνω πολύ ευχαριστημένη με τη δουλειά του. Όταν δεν συμμεριζόμουν τον ενθουσιασμό του ή δεν απαντούσα σε αυτά που μου έλεγε, αντιδρούσε, γινόταν απορριπτικός, ειρωνικός και αγενής. Δεν δεχόταν το «όχι» σαν απάντηση και μου κρατούσε μούτρα. Μια μέρα μου έκανε μια πολύ άσχημη σκηνή ζηλοτυπίας – παρουσία του ιατρικού προσωπικού – όπου με πέταξε έξω από το ιατρείο του επειδή μιλούσα στην αίθουσα αναμονής με έναν άλλον ασθενή του. Λόγω της έντασης που είχε προηγηθεί, άρχισα να κλαίω μπροστά του. Ένα από τα επόμενα ραντεβού μας, έγινε στο ιδιωτικό του ιατρείο και επειδή είχα αγχωθεί με όλα αυτά που είχαν προηγηθεί, πήγα με μια φίλη μου. Μας ρώτησε που θα πάμε το βράδυ και να τον καλέσουμε. Φυσικά δεν του είπαμε και φύγαμε. Στο τελευταίο ραντεβού με ρώτησε πώς θα μπορούσαμε να κρατήσουμε επαφή. Μάλιστα η γραμματέας του που ήταν μπροστά, σχολίασε χαρακτηριστικά «Εγώ ερωτικά γράμματα δεν γράφω». Εγώ δεν αντιδρούσα καθόλου σε αυτά που έλεγε. Επίσης, με ρώτησε για εκείνη την ημέρα που μου έκανε την σκηνή ζηλοτυπίας, προφανώς για να τσεκάρει τι σκέφτομαι υποψιαζόμενος ότι μπορεί να του κάνω μήνυση. Απάντησα ότι δεν το σπουδαιολόγησα. Όταν ήρθε η ώρα να φύγω – όντας πια οι δυο μας στο γραφείο του – πήγα να του δώσω το χέρι μου για να τον χαιρετήσω. Εκείνος ήθελε να χαιρετηθούμε «διαφορετικά». Προσπάθησα να το αποφύγω λέγοντας ότι λόγω Covid-19 ίσως είναι καλύτερα να κρατήσουμε αποστάσεις, αλλά επέμεινε. Τελικά με αγκάλιασε και με φίλησε στο μάγουλο παρά τη θέληση μου.