Γυναίκα, όταν ήμουν 14 ετών…
Ήμουν ανήλικη και με βίασε το αγόρι που διατηρούσα σχέση (8-9μηνες εξ αποστάσεως, βρισκόμασταν ελάχιστες φορές). Εκείνος ενήλικας. Είχα δηλώσει ρητά την επιθυμία μου να μην έχουμε σεξουαλικές επαφές, δεν ένιωθα έτοιμη ούτε είχα επιθυμία. Ενώ είχε κερδίσει την εύνοια και εμπιστοσύνη της μητέρας μου, τον φιλοξενήσαμε σπίτι μας καθώς χρειαζόταν να μείνει 1 βράδυ στην πόλη. Το επίπεδο σεξουαλικών σχέσεών μας ήταν φιλιά και χάδια, κυρίως πάνω από τα ρούχα. Εκείνο το βράδυ βρέθηκε πια επάνω μου, με ακινητοποίησε με το βάρος τους σώματος του και παρότι είπα ρητά ΟΧΙ και δεν θέλω, προχώρησε σε διείσδυση κάτω από προσπάθειες μου να απεγκλωβιστώ. Διήρκησε ελάχιστα η πράξη, μερικά λεπτά. Ολοκλήρωσε επάνω μου χωρίς να ξέρει αν πρόλαβε να τραβηχτεί εγκαίρως. Έζησα μερικές εβδομάδες μη γνωρίζοντας αν είμαι έγκυος, ανήλικη, χωρίς να καταλαβαίνω τι μου έχει συμβεί, με μετατραυματικό στρες για καιρό, που ενεργοποιήθηκε πρόσφατα λίγο πριν το metoo και κορυφώθηκε το προηγούμενο διάστημα μετά την αποκάλυψη στο σύζυγο μου της εμπειρίας που έζησα. Αλλά κυρίως κορυφώθηκε με την παραδοχή μέσα στην ψυχοθεραπεία πως πράγματι ήταν βιασμός! Έζησα χρόνια με ενοχή πως εγώ το προκάλεσα, έφταιξα, ίσως δεν θεωρείται βιασμός αφού ήταν σχέση και διήρκησε λίγο η πράξη. Δεν χώρισα καν κατευθείαν. Ήμουν εξαιρετικά μπερδεμένη με τις αντιφατικές πληροφορίες που λάμβανα από τον εαυτό μου και τον κοινωνικό περίγυρο.