Γυναίκα, όταν ήμουν 7 ετών:
Όταν ήμουν 7 ετών, ξεκίνησε να με βιάζει, επανειλημμένα, οικογενειακός φίλος των γονιών μου. Αυτό συνέβαινε για αρκετά χρόνια (μέχρι 11 ετών περίπου). Δεν γνώριζα τίποτα για το σεξ τότε, δεν ήξερα τι ήταν αυτό. Μου έλεγε ότι το κάνει αυτό και ένας φίλος του, μου το παρουσίασε σαν ένα παιχνίδι, και βέβαια μου είπε ότι δεν έπρεπε να το πω σε κανέναν. Όταν αδιαθέτησα πρώτη φορά (12 ετών), τότε έμαθα τι ήταν αυτό. Του είπα να μην το ξανακάνει. Σταμάτησε…
Έκανα ψυχοθεραπεία για πολλά χρόνια για να καταφέρω να το διαχειριστώ όλο αυτό. Έχω ζήσει τη κακοποίηση σε όλες τις σχεδόν τις μορφές. Σεξουαλική (από το βιαστή μου), σωματική τιμωρία (από την οικογένειά μου). Ο [….] με κακοποιούσε, η δασκάλα μου στο δημοτικό με χτυπούσε, ο πατέρας μου με χτυπούσε (με τη ζώνη), άλλος οικογενειακός φίλος με προσέγγισε ερωτικά όταν ήμουν 19 ετών… και μου ζήτησε να μην το πω στη γυναίκα του. Δεν δέχτηκα…
Τιμωρήθηκα και κακοποιήθηκα ως παιδί πολύ σκληρά. Για να βάλω μυαλό μου έλεγαν οι γονείς μου έπρεπε να φάω ξύλο. Έπεφτα κάτω και χτυπούσα, ξύλο… λέρωνα τα ρούχα μου, ξύλο… δεν άκουγα τους γονείς μου, ξύλο… δεν έκανα αυτό που ήθελαν, ξύλο… και βέβαια σε αυτό το πλαίσιο δεν μπορούσα να μιλήσω στους γονείς μου για τον βιασμό μου. Δεν μπορούσα να μιλήσω σε κανέναν.
Πόσο κακό μπορεί να έχει κάνει και σε άλλες ο [….]; Όλοι το κάνουν μου έλεγε, και ένας φίλος του. Είχε και το θράσος να με ξαναπλησιάσει μετά από χρόνια όταν πια ήμουν ενήλικη. Είμαι σίγουρη ότι το έχει κάνει και σε άλλα κορίτσια… Το αδίκημα αυτό έχει παραγραφεί πλέον…